Алтыннан да қымбатты қазынамдай,
Туған жердің жайдарман жазы қандай
Бау – бағыңда бұлбұлдың сазы бардай,
Жайлауыңда құрбыңның назы бардай.
Ауасымен алысам емделемін,
Бесігінде сәбидей тербелемін.
Сағынғанда бауырыма басып келер
Сарыарқаның осынау кең көлемін.

Қайырмасы:
Айдыным бар аққу – қазын сағынған.
Күннің көзі сайтан алғыр табынған.
Мың бұралған көсемдерін айтсаңшы,
Жағалауы жасыл құрақ жамылған.

Жайлауым да осында жұмағымда,
Маған таныс бір сыр бар бұл ағында
Құба белді құдай – ау ажарынан
Құстың үні келеді құлағыңа.
Ауылым да осында анашым да
Бал қаймағын ұсынған баласына
Айдай ару қалқаммен сырласамын,
Айнакелдің аялдап жағасына

1. Ты как кладезь дороже чем золото,
Каково твое яркое лето,родная земля
В садах твоих песнь соловья как будто слышен
на джайляу слышен нежный голос твоих подруг
Вдыхая воздух исцеляюсь.
В колыбели родной земли качаюсь, как младенец,
Когда скучаю и тоскую
Обнимаю широкие просторы Сарыарки,

Припев:

Есть озера, скучающие по своим птицам
И им озорные лучи солнца поклоняются
Ах, как извиваются заросли,
Застилая побережье реки молодыми всходами

2. Здесь мой рай и мой джайляу,
В этом течении есть только мне знакомые тайны
Смотря на ее тонкую талию светлый облик,
Слышатся птичьи напевы
Здесь моя деревня и моя мать
Которая кормила дитя свое сливками
С луноликой красавицей милой общаюсь
На берегу Айнаколь